Is 2040 het einde van Nederland Distributieland?

De bomen groeien tot in de hemel in Nederland Distributieland. Groei, groei en nog meer groei werd voorspeld. De Rotterdamse haven voorspelt nu dat er een einde komt aan de groei. Moeten we alvast nadenken over krimpende goederenstromen? Absoluut!

Walther Ploos van Amstel schrijft erover op Logistiek.nl:

De Rotterdamse haven is over 25 jaar uitgegroeid, zegt de Club van Rome in een rapport dat voor het Rotterdamse havenbedrijf is geschreven. De overslag kan na 2040 zelfs in elkaar klappen. De grondstoffen zijn dan op, de oliebronnen raken uitgeput, de voedselprijzen zullen exploderen en de wereldbevolking krimpt. Het is een apocalyptisch scenario.

Ik krijg visioenen van verlaten kades, lege snelwegen en een stille Betuwelijn. Moeten we blijven investeren in infrastructuur met deze nieuwe realiteit in het vizier? Of, moet het roer in Nederland Distributieland nu echt om?

Drie scenario's

De onderzoekers hebben drie scenario's uitgewerkt. Het eerste gaat uit van ongewijzigd beleid, een tweede dat rekent op technologische doorbraken, en een derde scenario dat technologische vooruitgang combineert met een duurzame gedragsverandering van de wereldbevolking. Dit scenario is het enige dat geen forse neergang van overslag in Rotterdam voorspelt. De bevolking en de welvaart blijven in dit laatste scenario stabiel. De andere twee scenario's laten een onheilspellende daling van volumes, de bevolking en onze welvaart zien.

Duurzaam beleid

De experts adviseren nu vast na te denken over nieuwe energiesystemen, de zinvolle inzet van biomassa en de circulaire economie met gesloten kringlopen.
De Rotterdamse haven gaat strategische maatregelen nemen om te voorkomen dat Pernis, de Botlek en de Europoort veranderen in spooksteden. Haven-CEO Hans Smits erkent de noodzaak om op korte termijn een transitie in gang te zetten naar een duurzame economie met meer hernieuwbare energie, minder en efficiënter gebruik van grondstoffen en gesloten kringlopen. Rotterdam moet bovendien een aantrekkelijke locatie voor biochemie en de circulaire economie worden.

Voetafdruk

Niet alleen de haven van Rotterdam moet nu al nadenken over haar strategie. Dat geldt zeker ook voor de andere Nederlandse zeehavens, de overheid, de intermodale logistiek dienstverleners, producenten en wij als consumenten. Er is een duurzame gedragsverandering nodig. De voetafdruk van wat er straks in Rotterdam gebeurt zal tot diep in het achterland gevoeld worden.

Het rapport van de Club van Rome biedt veel stof tot nadenken onder de kerstboom. De bomen groeien niet meer tot in de hemel... en wat er nog groeit is fundamenteel anders. Is het niet geweldig om daarmee nu al aan de slag te gaan? Wakker worden en handen uit mouwen voor een totaal vernieuwd Nederland Distributieland; als manager, ondernemer en als burger. Het raakt ons allemaal.

Walther Ploos van Amstel.

Bron: Logistiek.nl

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Niels van der Stappen
Lid sinds 2020
Vanaf het begin was Nederland Distributieland een keuze voor het verleden in plaats van de toekomst. Iedereen met een IQ boven de 100 kon inzien, dat dit vooral gebouwd was op de traditie van goedkoop transport en ouderwets dozen en korrels schuiven.
De noodzaak van een meer duurzame wereldwijde economie met het inbrengen van de echte kosten voor fysiek transport zal vroeg of laat effectief worden.
Dergelijk werk is sowieso niet vanzelfsprekend in een regio met hoge lonen en tegelijkertijd een verschuivende maak-industrie naar andere regio's. Als de grondstoffen steeds meer in Azië worden verwerkt tot producten, loopt dat vervoer niet meer over Rotterdam; da's logsich.
Het toekomstvaste erin is niet de materiële transport-component maar de kennis-intensieve logistieke dienstverlening.
DAAR kan Nederland op in blijven zetten. Het transport kan overal ter wereld plaatsvinden, maar Nederlandse bedrijven dienen ervoor te zorgen dat zij de kennis-intensieve logistieke aansturing verzorgen. De Rotterdamse haven en Schiphol kunnen hier prima bij helpen, maar ze zijn niet langer in zichzelf de kern waar het om gaat.
Daar zou je eigenlijk geen rapport van de Club van Rome voor nodig moeten hebben.