Het is een zomerse zondag, een dag om lekker over de Wallen te struinen. We lunchen bij onze favoriete stek op de Amsterdamse Zeedijk. De jongens van Sugar and Spice maken er broodjes, cheesecake en espresso’s met liefde en toewijding. Daar kom je even echt op adem.
Walther Ploos van Amstel schrijft erover op Nuzakelijk.nl:
Naast ons zitten drie Amerikaanse jongeren. Hoe oud zullen ze zijn? Een jaartje of 18, of misschien wel 17. Twee meisjes en een jongen. Ze zijn duidelijk ver van huis. Backpack'end door Europa.
Zwijgend staren ze naar hun MacBook Airtjes op tafel. Alle aandacht gaat naar het bijwerken van hun Facebookpagina’s. Het is niet echt een gezellig stel vrienden.
Gratis wifi
Nir, de eigenaar van Sugar and Spice knipoogt en voegt er scherp aan toe dat ze er al anderhalf uur zitten. De gratis wifi in de zaak lokt jonge toeristen die, met een enkele kopje koffie, urenlang de tafels bezet houden. De backpack'ers zwijgen na een half uur nog steeds tegen elkaar. Diep voorovergebogen gebogen over hun Mac’s met heel hun ziel en zaligheid bij wat er thuis allemaal gebeurt.
Gan naar buiten
Ik zou ze willen toeschreeuwen dat ze naar buiten moeten. Genieten van de zomer, en van het geweldige Amsterdam, en toch vooral die ervaringen te delen Backpack'end door Europa.
Ga lekker een paar uur in het Westerpark liggen, haal je eerste jointje bij de Bulldog of bezoek onze oude meesters in het Rijksmuseum. Ga de straat op. Kijk, geniet en deel met elkaar.
Gegijzeld?
De Amerikaanse gasten waren gegijzeld door Facebook en hun familie en vrienden thuis. Ik vraag me dan toch af: voor koffie, gratis wifi en Facebook hoef je toch jouw tienerkamer niet uit?
Die hele wereldreis is dan niet nodig. Blijf dan lekker thuis. Ongetwijfeld hebben ze er nog heel lang gezeten die zondagmiddag. Zonde, toch?
Ik verlang soms weer stilletjes terug naar vakanties zonder smartphone en iPad. Geen nieuws was goed nieuws. Een keer per week kocht je de Telegraaf voor het laatste nieuws.
En, onze vrienden en familie waardeerden die handgeschreven ansichtkaarten nog echt. Drie weken lanterfanten zit er niet meer in met de sociale media als elektronisch enkelband.
Lees alles columns van Walther Ploos van Amstel op nuzakelijk.nl.
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Tijdens de vakantie blijven laptop, tv, e.d. thuis. de telefoon gaat tussen 18.00 en 20.00 uur aan.
Mensen die voor ons belangrijjk zijn weten dat en die het niet weten laten wel een berichtje achter.
Voor de rest een doos met boeken mee. En je kunt het geloven of niet maar de wereld blijkt gewoon door te draaien, de wereld kan zonder mij.
Heerlijk even geen agenda, geen verhalen die er niet toe doen maar lekker genieten van fijne wandelingen, lekker koken en en goed glas wijn of bier.
Na de vakantie kan de mail wel weer gelezen worden en zien we wel of ons geld nog wat waard is of dat de regering nog regeert. Ik kan iedereen dit aanraden dit geeft echte rust.
En heb je na de vakantie wel eens je hele mailbox leeg gegooid en afgewacht hoeveel reacties je krijgt omdat je niet geandwoord hebt. Vorig jaar had ik zegge en schrijven 1 ja je leest het goed één reactie na het wegmikken van een dikke 600 mail.
We menen ons zelf te belangrijk maar zijn het niet echt.
Is dat erg? Kan het niet zijn dat we hier een typisch gevalletje "eye of the beholder" hebben? Oordelen over wat je waarneemt? Zo vaak kijk ik rond op het terras en betrap ik mezelf erop dat ik denk: "Goh, wat zit dat oude stel zwijgzaam en chagrijnig aan tafel, zal wel uitgeblust huwelijk zijn." Zegt dat wat over dat stel of zegt dat meer over mij?